Παρασκευή 31 Οκτωβρίου 2014

Προς παράταση το πρόγραμμα voucher ΟΑΕΔ για 16.600 ανέργους Έως αύριο 31/10 μπορούν οι ενδιαφερόμενοι να υποβάλουν αίτηση για το voucher του ΟΑΕΔ στην ειδική ιστοσελίδα voucher.gov.gr.
 Το πρόγραμμα voucher του ΟΑΕΔ έχει σκοπό την προώθηση στην αγορά εργασίας μέσω συνδυασμένων δράσεων κατάρτισης, πρακτικής άσκησης, πιστοποίησης των δεξιοτήτων και απασχόλησης, 16.600 ανέργων, κυρίως χαμηλών τυπικών προσόντων, ηλικίας 29 έως 64 ετών. Η παράταση κρίνεται αναγκαία αφού απο το πρωί το σύστημα του voucher στην διεύθυνση voucher.gov.gr αντιμετωπίζει προβλήματα και οι ενδιαφερόμενοι δεν μπορούν να υποβάλλουν τις αιτήσεις τους. Όσο αφορά τον έλεγχο των ΚΕΚ με απόφαση του υπουργού Εργασίας κ.Βρούτση συγκροτείται ειδική επιτροπή στο πλαίσιο των προγραμμάτων voucher με τίτλο «Επιταγή εισόδου για νέους από 25 έως 29 ετών σε ιδιωτικές επιχειρήσεις για απόκτηση εργασιακής εμπειρίας» και «Επιταγή εισόδου για νέους από 18 έως 24 ετών σε ιδιωτικές επιχειρήσεις για απόκτηση εργασιακής εμπειρίας» όπου θα ελέγχει και θα αξιολογεί καταγγελίες για πρακτικές των παρόχων υλοποιήσης των προγραμμάτων (ΚΕΚ) που παραπλανούν τους δικαιούχους του προγράμματος Ειδικότερα με την απόφαση του κ.Βρούτση καθορίζεται η συγκρότηση της επιτροπής με αρμοδιότητα τον έλεγχο περιπτώσεων παρόχων κατάρτισης που στο πλαίσιο των ανωτέρω προσκλήσεων ακολουθούν επιθετικές, παρελκυστικές πρακτικές για την προσέλκυση ωφελουμένων Ειδικότερα, η Επιτροπή συλλέγει, καταγράφει, αξιολογεί και προωθεί περαιτέρω στις αρμόδιες Υπηρεσίες ή Αρχές, καταγγελίες, αναφορές και περιστατικά για ενέργειες παρόχων κατάρτισης, στο πλαίσιο των ως άνω δράσεων, που συνιστούν παραπλανητικές, παρελκυστικές, αντιδεοντολογικές ή αθέμιτες πρακτικές. Στις συνεδριάσεις της Επιτροπής, μπορούν να συμμετέχουν ως παρατηρητές, εκπρόσωποι των συλλογικών φορέων εκπροσώπησης των παρόχων κατάρτισης, οι οποίοι υποδεικνύονται από τους φορείς τους Η Επιτροπή διερευνά καταγγελίες ή αναφορές που υποβάλλονται στις αρμόδιες υπηρεσίες της Γενικής Γραμματείας Διαχείρισης Κοινοτικών και άλλων Πόρων και αφορούν στις παραπάνω πρακτικές. Επίσης, η Επιτροπή επιλαμβάνεται αυτεπαγγέλτως μετά από πληροφορίες που περιέρχονται σε γνώση της με οποιοδήποτε τρόπο με συγκεκριμένα στοιχεία, ή μετά από εντολή του Υφυπουργού Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας ή του Γενικού Γραμματέα Διαχείρισης Κοινοτικών και άλλων Πόρων. Η Επιτροπή αξιολογεί κάθε καταγγελία, αναφορά ή περιστατικό και αποφασίζει για την προώθησή τους προς περαιτέρω διερεύνηση αρμοδίως από τις αρμόδιες Αρχές ή Υπηρεσίες. Παράλληλα υποβάλλει έκθεση στον Υφυπουργό Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας με τις διαπιστώσεις και εισηγήσεις της για τις προτεινόμενες κυρώσεις. Η θητεία της Επιτροπής λήγει με την ολοκλήρωση των δράσεων «Επιταγή εισόδου για ΑΝΕΡΓΟΥΣ νέους από 25 έως 29 ΕΤΩΝ σε ιδιωτικές επιχειρήσεις για απόκτηση εργασιακής εμπειρίας» και «Επιταγή εισόδου για ΑΝΕΡΓΟΥΣ νέους από 18 έως 24 ΕΤΩΝ σε ιδιωτικές επιχειρήσεις για απόκτηση εργασιακής εμπειρίας».   Ειδικότερα, το νέο πρόγραμμα voucher του ΟΑΕΔ εμπεριέχει μια ολοκληρωμένη δέσμη παρεμβάσεων υπέρ των ωφελουμένων στην οποία περιλαμβάνονται: 1)    Πρόγραμμα θεωρητικής άσκησης 100 ωρών. 2)    Πρακτική άσκηση των ωφελουμένων σε επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα της οικονομίας (διάρκειας 300 ωρών). 3)    Δράσεις Συμβουλευτικής Υποστήριξης. 4)    Πιστοποίηση των επαγγελματικών προσόντων τα οποία θα αποκτήσουν οι ωφελούμενοι, κατά τη διάρκεια του προγράμματος. 5)    Εγγυημένη απασχόληση με πλήρη ασφάλιση μετά την ολοκλήρωση του προγράμματος, τουλάχιστον για το 25% των εκπαιδευθέντων για χρονικό διάστημα τουλάχιστον 2 συνεχόμενων μηνών (25 ημερομίσθια ανά μήνα) καθώς και παροχή συστατικής επιστολής από τον εργοδότη. Η δράση (κατάρτιση και υποχρεωτική απασχόληση) θα πραγματοποιηθεί σε όλες τις Περιφέρειες της χώρας και θα πρέπει να έχει ολοκληρωθεί έως 31 Δεκεμβρίου 2016. Το κόστος της δράσης ανέρχεται στο ποσό των 112 εκατ. ευρώ. Περισσότερες πληροφορίες ΕΔΩ

www.dikaiologitika.gr
    Ποινή «χάδι» επέβαλε το δικαστήριο σε δύο νεαρούς οι οποίοι βίαζαν και εξέδιδαν συμμαθήτρια τους σε σχολικό συγκρότημα της δυτικής Θεσσαλονίκης.   Οι δράστες, ηλικίας 20 και 19 ετών καταδικάστηκαν σε φυλάκιση 3 ετών και 3 μηνών ο καθένας, για βιασμό, μαστροπεία και σωματική βλάβη ενώ το δικαστήριο αποφάσισε να μετατρέψει την ποινή σε εξαγοράσιμη (προς 5 ευρώ την ημέρα) και να αφήσει ελεύθερους τους δύο νεαρούς ενόψει του Εφετείου υπό την προϋπόθεση της εμφάνισής τους σε αστυνομικό τμήμα.   Το γεγονός άρχισε να συντελείται όταν η κοπέλα ήταν 14 ετών, κατά την 3ετία 2009-2012. 
Πηγή: www.lifo.gr


ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΡΑΣΗ ΜΑΣ ΣΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΙΓΑΙΟΥ


Με αφορμή την χθεσινή επίσκεψη των εργαζομένων του "Προγράμματος Βοήθεια στο Σπίτι" στο Συμβουλευτικό Κέντρο, θα θέλαμε να τονίσουμε την σημαντική έννοια της δικτύωσης. Σκοπός μας είναι η δημιουργία ενός δικτύου συνεργασίας με υπηρεσίες, εθελοντικές οργανώσεις, τοπικούς συλλόγους κ.α προκειμένου να σχεδιαστούν και να υλοποιηθούν από κοινού δράσεις για την πρόληψη της βίας αλλά και την καταπολέμηση του φαινομένου.
Μέχρι στιγμής, το Συμβουλευτικό Κέντρο έχει έρθει σε επαφή με 75 φορείς της Χίου στους οποίους έχει γίνει ενημέρωση για τις υπηρεσίες που παρέχει το Κέντρο και έχει γίνει διανομή τρίπτυχων φυλλαδίων και καρτών. Επίσης, έχει έρθει σε επαφή με φορείς του εξωτερικού που ασχολούνται με τα ανθρώπινα δικαιώματα και με θέματα σωματεμπορίας.


Τα Στελέχη του Κέντρου

Παρασκευή 17 Οκτωβρίου 2014

Γιατί έμεινα παρά τη βία: 15 γυναίκες απαντούν

Δεν χρειάστηκε πολύ, από την στιγμή που δημοσιεύτηκε βίντεο του Αμερικανού ποδοσφαιριστή Ray Rice να χτυπά σε ασανσέρ την γυναίκα του, μέχρι να ξεσπάσει θύελλα κατηγοριών από τα social media προς το θύμα. Αμέτρητα ήταν τα tweets γυναικών που αναρωτιόνταν γιατί δεν εγκατέλειψε η Janay τον Rice και πώς γίνεται να παραμένει μαζί του, αποδεικνύοντας πόσα λίγο ξέρει ο μέσος άνθρωπος για την ψυχολογία της γυναίκας που πέφτει θύμα σωματικής κακοποίησης από τον άνδρα της.
Έτσι, δεν άργησε να εμφανιστεί και ένα άλλο ρεύμα στα social media: Αυτό των θυμάτων, όπως η Janay, τα οποία με αφορμή το tweet της Beverly Gooden και μότο το #WhyIStayed ομολόγησαν, για πρώτη φορά τόσο ανοιχτά, τι πραγματικά βιώνει μία γυναίκα που κακοποιείται από τον άνδρα της και γιατί είναι σημαντικότερο να την βοηθά παρά να την κατηγορεί κανείς.

Δείτε, λοιπόν, 15 tweets γυναικών που απαντούν στο #ΓιατίΈμεινα:
@Bevely Gooden
Προσπάθησα να φύγω μία φορά, ύστερα από ένα βίαιο σκηνικό, και με κλείδωσε μέσα. Κοιμήθηκε μπροστά στην πόρτα όλο το βράδυ. Έμεινα, λοιπόν, και εγώ επειδή ο παπάς της εκκλησίας μου είπε ότι ο Θεός μισεί τα διαζύγια. Δεν σκέφτηκα ότι ο Θεός μπορεί και να μισεί την βία. Χρειάστηκε να προγραμματίζω την απόδρασή μου για μήνες, μέχρι να βρω ένα μέρος να πάω και χρήματα για τα μεταφορικά.

@Evil Mom
Μου έμαθε ότι ήμουν άχρηστη, ήταν το καλύτερο που μπορούσε να κάνει. Μου πήρε 25 χρόνια για να το ξεμάθω.

@MaryJo
Κατά μάνα κατά κύρη κατά γιος και θυγατέρα. Έτσι πίστευα ότι πρέπει να είναι τα πράγματα.

@LadyGrim
Έμεινα γιατί με είχε απομονώσει από τους φίλους και την οικογένειά μου και δεν είχα να στραφώ σε κανέναν όταν ξεκίνησε η κακοποίηση.

@ElizabethPlank
Δεν είναι η μία μέρα που σε χτυπάει, είναι η κάθε μέρα που κάνει ό,τι μπορεί για να σε μειώσει.

@SamathaVernon
Έμεινα γιατί με πήρε τηλέφωνο και μου είπε ότι θα αυτοκτονούσε.

@KayaBoGrabibber
Γιατί το διαζύγιο είναι «ντροπή».

@Rae
Μετά την πρώτη φορά που με χτύπησε, υποσχέθηκα να κάνω υπομονή 5 χρόνια μέχρι να μεγαλώσει η κόρη μου. Έφυγα, όμως, όταν η κόρη μου σε ηλικία 4 ετών προσπάθησε να αυτοκτονήσει.

@AdrianAlee
Παρόλο που μόνο εγώ έφερνα λεφτά στο σπίτι για το μεγαλύτερο διάστημα του γάμου μου, τα πάντα ήταν στο δικό του όνομα. Δεν είχα δικό μου λογαριασμό και κανέναν για να δανειστώ χρήματα.

@JayneFagan
Έμεινα γιατί δεν ήξερα πια ποια είμαι.

@JessicaMerrell
Είχα μάθει ότι ο γάμος διαρκεί για πάντα. Δεν ήθελα να έχω αποτύχει.

@SafeHorizon
Πολλά θύματα οικογενειακής βίας πιστεύουν ότι έχουν κάνει και εκείνα κάτι και έχουν προκαλέσει αυτή την κατάσταση.

@Dimitria
Έμεινα γιατί πίστευα πως αν τον αγαπούσα αρκετά θα σταματούσε να είναι βίαιος. Τελικά έφυγα όταν κατάλαβα ότι κάποια στιγμή θα με σκοτώσει.

@krinRosemary
Έμεινα γιατί μου είπε «κανείς δεν θα σε αγαπήσει ποτέ όπως εγώ.» Έφυγα γιατί συνειδητοποίησα ότι κανείς δεν έπρεπε ποτέ να με «αγαπήσει» όπως αυτός.

@Beatrice
Έμεινα γιατί ντρεπόμουν, ήμουν σε κατάσταση σοκ. Έφυγα γιατί... επέλεξα να ζήσω.
- See more at: http://www.mama365.gr/18887/giati-emeina-para-th-via-15-gynaikes-apantoyn.html#sthash.tos4v1Sj.FHsRYz1b.dpuf

Πέμπτη 16 Οκτωβρίου 2014

Στα πλαίσια ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης του φοιτητικού κόσμου πάνω σε θέματα έμφυλης βίας, το Κέντρο Συμβουλευτικής Υποστήριξης Γυναικών Θυμάτων Βίας Δήμου Χίου, θα βρίσκεται στον προαύλιο χώρου του Μιχάλειου κτιρίου  του Πανεπιστημίου Αιγαίου τις ημερομηνίες 16-10 και 17-10-14 ώρες 12:00- 14:00 μ.μ.

Θα γίνει πληροφόρηση πάνω σε θέματα έμφυλης βίας, διανομή ενημερωτικού φυλλαδίου του Κέντρου, συμπλήρωση ερωτηματολογίου για διερεύνηση του φαινομένου σε τοπικό επίπεδο και τέλος συμμετοχή στην δράση - συμβολικού χαρακτήρα- "ΨΗΦΙΖΩ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΒΙΑΣ".
Ράνια, 11 ετών, από το Μπαγκλαντές
rania1«Ζούσα με την μητέρα μου, τον πατέρα μου και τους δυο αδελφούς μου. Η μητέρα μου και ο πατέρας μου δουλεύουν σε βιοτεχνία υφασμάτων, μακριά από το σπίτι μας. Το σπίτι μας ήταν μικρό, με ένα δωμάτιο, που έχει ένα μεγάλο κρεβάτι. Η κουζίνα είναι στην αυλή. Εγώ και η μητέρα μου κοιμόμασταν στο κρεβάτι, ο πατέρας μου στο πάτωμα και τα αδέλφια μου έξω. Επειδή οι γονείς μου δούλευαν πολλές ώρες εγώ κρατούσα το σπίτι και φρόντιζα την οικογένεια. Πήγαινα σχολείο, αλλά ο πατέρας μου, μια ημέρα μου είπε ότι έπρεπε να σταματήσω…
Ο μπαμπάς και η μαμά φοβούνταν ότι θα τραβήξω την προσοχή των ανδρών γι αυτό ήταν καλύτερα να κάτσω σπίτι… Μια ημέρα ο μπαμπάς μου είπε να ντυθώ καλά γιατί θα εμφανιστώ στον άνδρα που θα παντρευτώ. Θα παντρευτώ; Είναι δυνατόν να είναι αλήθεια; Ήμουν τρομοκρατημένη και μπερδεμένη, αλλά δεν έκλαψα. Πρέπει να δείχνω σεβασμό στον πατέρα μου και τις αποφάσεις του. Έτσι κι αλλιώς οι γονείς δεν ξέρουν τι είναι καλύτερο για τα παιδιά τους; Φοβόμουνα να φέρω αντίρρηση στον πατέρα μου. Μισή ώρα αργότερα παρουσιάστηκα έτοιμη.
Δεν ξέρω τι προίκα συμφώνησε ο πατέρας μου να δώσει, αλλά έδειχναν και οι δυο ευχαριστημένοι. Ο τύπος αυτές φαινόταν να έχει χρήματα. Ήταν σημαντικό για την οικογένεια μου γιατί εμείς δεν είχαμε. Ο άνδρας αυτός και η οικογένεια του είχαν ταξιδέψει από μακριά με το τρένο και έμενε στο κοντινό χωριό. Έπρεπε να έχω χαμηλωμένο το βλέμμα, αλλά του έριξα μια ματιά. Ήταν 35 χρονών! Μου φάνηκε γέρος και άσχημος. Είχε ήδη μια σύζυγο. θα ήμουν η σύζυγος “νούμερο δύο”! Τρομοκρατήθηκε,αλλά πάλι δεν έκλαψα. Όλα έγιναν υπερβολικά γρήγορα. Θα παντρευόμουνα σε δυο ημέρες…
Ο αδελφός μου θύμωσε πολύ όταν το έμαθε. Είπε στον πατέρα μου ότι είμαι πολύ μικρή και ότι μπορεί να πεθάνω εάν μείνω έγκυος. Φώναζαν και τους άκουσαν οι γείτονες. Διακόσιοι άνθρωποι από το χωριό μαζεύτηκαν στο σπίτι και είπαν στον πατέρα μου ότι δεν πρέπει να με παντρέψει, ότι είναι παράνομο. Είχαν ξύλα στα χέρια τους και του ζήτησαν να συμφωνήσει ότι δεν θα με παντρέψει εάν δεν κλείσω τα 18… Ήταν και συγγενείς μας που έλεγαν στους γονείς μου να με παντρέψουν για να έχω κάποιον να με φροντίζει και έτσι θα είχαν κι ένα στόμα λιγότερο να θρέψουν. Αυτοί ήταν που γνώρισαν στον πατέρα μου τον γαμπρό.
rania2
Δεν ήταν εύκολο να ακυρωθεί ο γάμος. Ο πατέρας μου είχε δώσει τον λόγο του. Σχεδίαζαν να με πάρουν πριν ξημερώσει και να με παντρέψουν κρυφά. Οι συγχωριανοί όμως απείλησαν τους γονείς μου ότι θα τους καταγγείλουν στις αρχές και ότι θα χάσουν την δουλειά τους και είπαν στον γαμπρό ότι θα πάει φυλακή. Ο πατέρας μου δεν είχε άλλη επιλογή από το ματαιώσει τον γάμο. Δεν είναι θυμωμένοι μαζί μου. Και εγώ είμαι ευτυχισμένη».

Σαντία, 16 ετών, από το Μπαγκλαντές
santia1«Ήμουν καλή μαθήτρια, μου άρεσε να μαθαίνω. Αγαπούσα το σχολείο, ειδικά τα μαθηματικά που ήταν το αγαπημένο μου μάθημα. Ονειρευόμουν να γίνω δασκάλα. Δυο χρόνια όμως πριν τελειώσω, μια ημέρα ο πατέρα μου μου είπε ότι πρέπει να σταματήσω. Έκανα αυτό που μου είπαν οι γονείς μου αν και δεν καταλάβαινα το γιατί.
santia2Τέσσερις – πέντε ημέρες αργότερα, η γιαγιά μου εξήγησε τι συμβαίνει. Μου είπε ότι πρέπει να παντρευτώ. Σοκαρίστηκα και απελπίστηκα. Δεν μπορούσα να το πιστέψω. Έπαιζα και γελούσα με τις φίλες μου, αλλά το μόνο που σκεφτόμουν ήταν ότι όλα τελείωσαν για μένα. Θα ήμουν υπεύθυνη για ένα σπίτι και μια οικογένεια, ενώ ήμουν ακόμα παιδί. Δεν μοιράστηκα με κανέναν την αγωνία μου. Ούτε καν με τη γιαγιά μου.
Δεν συνάντησα ούτε μια φορά τον σύζυγό μου πριν τον γάμο, αλλά μου είπαν ότι ήταν καλός άνθρωπος. Είχε δουλειά, ήταν αγρότης, δεν έπαιρνε ναρκωτικά. Φοβόμουν. Δεν ήξερα τίποτα. Πριν από τον γάμο, κάθισα σπίτι και έβαλα τα κλάματα. Οι γείτονες μου είπαν ότι αυτό ήταν το καλύτερο για μένα και ότι έπρεπε να σεβαστώ την απόφαση των γονιών μου. Η γιαγιά μου που είχε παντρευτεί κι αυτή πολύ μικρή, προσπάθησε να με βοηθήσει. Μου εξήγησε τι θα πρέπει να κάνω ότι θα πρέπει να φροντίζω το σπίτι και την οικογένεια του συζύγου μου. Μου είπε τι θα γίνει και τη νύχτα του γάμου.
Έξι ημέρες μετά έγινε ο γάμος. Όλοι χόρευαν. Εγώ κάθισα ακίνητη. Ενώ οι καλεσμένοι έτρωγαν, εγώ και ο σύζυγός μου πήγαμε μέσα για το τελετουργικό. Καθίσαμε δίπλα-δίπλα στο κρεβάτι και μας έδωσαν ρύζι και γάλα. Αυτή ήταν η πρώτη φορά που τον είδα. Δεν είπαμε τίποτα. Εγώ άρχισα να κλαίω… Θρηνούσα την χαμένη ελευθερία μου, την χαμένη μου ζωή.
Λίγους μήνες αργότερα σταμάτησε η περίοδος μου. Η αδελφή μου μού είπε ότι ήμουν έγκυος… Γέννησα με καισαρική.
Ονειρευόμουν να γίνω ένα αξιοσέβαστο μέλος της τοπικής μου κοινωνίας. Ονειρευόμουν να μην είμαι φτωχή. Να έχω μια καλή ζωή. Παντρεύτηκα όταν ήμουν 14 ετών. Η κόρη μου είναι 4 ετών, ο γιος μου 8 μηνών. Ζούμε μαζί με την οικογένεια του συζύγου μου σε τέσσερα σπίτια γύρω από μια αυλή. Γύρω μας είναι τα ριζοχώραφα. Έχω υποχρεώσεις ως σύζυγος και μητέρα, έχω μια οικογένεια να φροντίσω. Όταν κάποιος με ρωτάει για το μέλλον, σκέφτομαι ότι αυτή θα είναι η ζωή μου τώρα. Ανησυχώ μήπως η κόρη μου υποχρεωθεί κι αυτή να παντρευτεί νωρίς. Θα κάνω ό,τι μπορώ για να μην περάσει τα ίδια με μένα. Κανείς δεν αξίζει να περάσει τα ίδια».

Λατίφα, 15 ετών από την Τανζανία
latifa1«Η οικογένεια μου έχει έξι μέλη. Ζούσαμε σε ένα μικρό πλινθόκτιστο σπίτι έξω από την πόλη Μόσι της Τανζανίας. Σχεδόν κάθε βράδυ πηγαίναμε για ύπνο πεινασμένοι. Παρόλα αυτά θυμάμαι κυρίως χαρούμενες στιγμές. Εγώ και η αδελφή μου παίζαμε μαζί. Τρέχαμε στους δρόμους και παίζαμε με την μπάλα. Θυμάμαι το σχολείο. Είχα καινούργια στολή, όμορφη πράσινη φούστα, άσπρη μπλούζα και πουλόβερ στο χρώμα της φούστας. Είχα και τσάντα. Ήταν μεταχειρισμένη, αλλά ήμουν περήφανη που την είχα. Μου άρεσε το σχολείο. Ήθελα να γίνω παιδίατρος. Όταν περνούσα από την κλινική σκεφτόμουν ότι θα φορούσα και εγώ μια μέρα την άσπρη στολή και θα βοηθούσα μικρά παιδιά που ήταν άρρωστα. Μια μέρα όλα άλλαξαν.
Ο πατέρας μου ήταν θυμωμένος, γυρνούσε σπίτι αργά… Η μητέρα μου έφυγε και τρία χρόνια αργότερα ο πατέρας μου παντρεύτηκε πάλι. Η μητριά μου ποτέ δεν με συμπάθησε. Είχα αρχίσει την τελευταία τάξη του δημοτικού και ανυπομονούσα για το γυμνάσιο όταν με φώναξε ένα βράδυ ο πατέρας μου και μου είπε ότι δεν θα ξαναπάω σχολείο και ότι θα παντρευτώ έναν άνδρα που τον λένε Σαλούν, που δεν είχα συναντήσει ποτέ στη ζωή μου. Μου είπε ότι ήταν 35 ετών και ότι τον είχε πληρώσει για να με παντρευτεί. Στην αρχή δεν ήξερα τι να πω γιατί δεν είχα καταλάβει τι μου έλεγε. Μετά είπα όχι. Ο πατέρας μου θύμωσε, μου είπε ότι είχαν όλα συμφωνηθεί, ότι ο Σαλούμ είχε ήδη πληρώσει και ότι οι άρχοντες του χωριού είχαν δεχθεί.
Μερικές ημέρες μετά η μητριά μου μου έφερε το φόρεμα που θα έπρεπε να φορέσω και προσπάθησε να μου εξηγήσει τι περιμένει ένας άνδρας από τη σύζυγο του. Δεν καταλάβαινα τι μου έλεγε.
Την ημέρα του γάμου μάζεψα τα πράγματα μου. Μπορούσα να πάρω μαζί μόνο τα ρούχα μου. Ο Σαλούμ ήρθε και με πήρε και φύγαμε με το λεωφορείο για την πρωτεύουσα. Στο δρόμο έκλαιγα.
latifa4Ο Σαλούμ ζούσε σε ένα μικρό δωμάτιο που νοίκιαζε σε μια από τις παραγκουπόλεις της πρωτεύουσας. Ήταν σχεδόν άδειο, είχε μόνο ένα στρώμα και ένα μικρό έπιπλο. Δεν ήξερα τι σημαίνει γάμος και τι περίμενε από εμένα. Μου έβγαλε το φόρεμα και ξαπλώσαμε στο στρώμα. Πόνεσα. Ένιωσα ντροπή. Ότι ήταν όλα ένα λάθος.
Κάθε μέρα έμενα μόνη μου στο σπίτι. Ο Σαλούμ δούλευε. Εγώ έπρεπε να τα κάνω όλα. Στην αρχή βοηθούσε. Ένιωθα τόσο μόνη μου και αυτό ήταν το χειρότερο. Μου έλειπε το σχολείο και οι φίλοι μου. Μετά άρχισε να έρχεται όλο και πιο αργά, άρχισε να με χτυπά και να με κακοποιεί. Ήθελα να φύγω, αλλά δεν είχα που να πάω.
Εννέα μήνες μετά τον γάμο γέννησα ένα κοριτσάκι. Ο τοκετός κράτησε 11 ώρες και οι γείτονες με πήγαν στο νοσοκομείο και μετά με γύρισαν στο σπίτι. Ο Σαλούμ είδε το μωρό όταν γύρισε αργά το βράδυ και δεν ήταν καθόλου ευχαριστημένος. Δεν ήξερα πως να φροντίσω ένα μωρό. Μια ημέρα γύρισα σπίτι από το παιδίατρο με την κόρη μου και βρήκα την πόρτα κλειδωμένη. Το δωμάτιο που νοίκιαζε ο Σαλούμ ήταν τελείως άδειο και υπήρχε μια βαλίτσα με τα πράγματα μου έξω από το σπίτι. Ο Σαλούμ εξαφανίστηκε χωρίς καμία εξήγηση. Στεκόμουν εκεί με ένα μωρό δυο μηνών στην αγκαλιά και έκλαιγα. Κοιμήθηκα στους γείτονες το βράδυ, στο πάτωμα. Δεν είχα που να πάω. Δεν μπορούσα να γυρίσω στην οικογένεια μου. Ήμουν μόνη μου με ένα μωρό.
Την επομένη πήρα το μωρό και βγήκαμε στους δρόμους. Πήγα στην αγορά που ήταν το μόνο μέρος που ήξερα. Ζητιάνευα για να ζήσουμε. Έτσι πέρασα δυο μήνες. Μια μέρα με πλησίασε μια κυρία. Της είπα την ιστορία μου. Πήγαμε στο σπίτι που ζούσα με τον Σαλούμ και επιβεβαίωσε από τους γείτονες όσα της είπα. Δέχθηκε να ζήσω μαζί της. Τώρα είναι όλα λίγο καλύτερα. Τουλάχιστον δεν είμαι μόνη μου. Το μωρό μου είναι 2 ετών και είμαστε συνέχεια μαζί. Ελπίζω η ζωή της να είναι καλύτερη από τη δική μου. Αυτό που μπορώ να κάνω είναι να βεβαιωθώ ότι θα πάει σχολείο και ότι δεν παντρευτεί έναν ξένο ενάντια στη θέληση της».

efsyn.gr