ΟΡΙΣΜΟΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ & ΔΙΑΚΗΡΥΞΕΙΣ ΠΕΡΙ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗΣ

Τα ανθρώπινα δικαιώματα προϋποθέτουν σχέση ατόμου- κράτους. Για δεκαετίες όμως τα κράτη δεν θεωρούσαν την βία μέσα στην οικογένεια ως θέμα ανθρώπινων δικαιωμάτων. Έτσι, φαινόμενα κακοποίησης γυναικών , όπως τα λεγόμενα εγκλήματα τιμής, οι υποχρεωτικοί γάμοι για γυναίκες και ανήλικα κορίτσια, η εκτομή των γεννητικών οργάνων μετά τον θάνατο του άνδρα τους, η υποχρεωτική έκτρωση θηλυκών εμβρύων, ο βιασμός μέσα στον γάμο κ.α, ξέφευγαν από κάθε έννοια κρατικής ευθύνης.

Στα τέλη της δεκαετίας του 1980 οι ΜΚΟ, άρχισαν μία διεθνής εκστρατεία μεγάλης σημασίας. Εκατοντάδες χιλιάδες υπογραφές συγκεντρώθηκαν απ' όλο τον κόσμο, από γυναίκες κάθε κοινωνικής τάξης. Η διακήρυξη αυτή κατατέθηκε στον ΟΗΕ το 1993 και απαιτούσε το σεβασμό της οικουμενικής διακήρυξης για τα ανθρώπινα δικαιώματα. 

Επίσης, το 1993 η γενική συνέλευση του ΟΗΕ υιοθέτησε τη διακήρυξη εναντίον της βίας κατά των γυναικών. Σύμφωνα με το άρθρο 1: ο όρος "βία κατά των γυναικών" σημαίνει κάθε πράξη βίας με βάση το φύλο που έχει ή μπορεί να έχει σαν αποτέλεσμα σωματική, σεξουαλική ή ψυχολογική βλάβη ή οδύνη για τη γυναίκα , συμπεριλαμβανομένης και της απειλής τέτοιων πράξεων, τον εξαναγκασμό ή την αυθαίρετη στέρηση ελευθερίας, είτε στην δημόσια είτε στην ιδιωτική ζωή. 

(http:www.unicef.gr)